മൗനം സംഗീതമാണ്. ഉച്ഛസ്ഥായിയിലുള്ള ശബ്ദമാണ്‌ മൗനമെന്നൊരുപക്ഷമുണ്ട്. ശബ്ദബ്രഹ്മവും അനാഹതമാണല്ലോ. താരസ്ഥായിക്കപ്പുറമാണോ, അതോ അനുമന്ദ്രസ്ഥായിക്കപ്പുറമാണോ മൗനം? എവിടെയാകിലും മൊഴിമുത്തുകളേക്കാള്‍ ചിലപ്പോള്‍ ധ്വനനശേഷിയുള്ള ആ നിറവ് നാം അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. മൗനത്തിന്‍റ്റെ സംഗീതം നമ്മെ അനുഭവിപ്പിച്ച പല സംഗീതകാരന്മാരുമുണ്ട്. ജോണ്‍ കേജിന്‍ന്റെ 4'33'' (Four Minutes Thirty-Three Seconds of Silence) ഇത്തരത്തില്‍ പ്രസിദ്ധവുമാണ്‌. കവിതകളിലും ഭാവഗാനങ്ങളിലും മൗനത്തെ സന്നിവേശിപ്പിച്ച എഴുത്തുകാരും വിരളമല്ല. മലയാളഗാനങ്ങളില്‍ മൗനത്തിന്‍റ്റെ വാഗ്മിത്വം നാം എത്രയോതവണ കേട്ടിരിക്കുന്നു. ഉള്ളിലെ സ്നേഹപ്രവാഹത്തില്‍ നിന്നൊരു തുള്ളിയും വാക്കുകളില്‍ പകരാതെ, മാനസഭാവങ്ങള്‍ മൗനത്തിലൊളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നവനെകിലും, കാമുകിയുടെ ഉള്‍പ്പൂവിന്‍ തുടിപ്പുകള്‍ തൊട്ടറിയുന്ന കാമുകന്‍റ്റെ ചിത്രം ഓര്‍ക്കുന്നില്ലേ? ഈ ചിത്രം വരച്ചിട്ട ഓ.എന്‍.വി കുറുപ്പിന്‍റ്റെ ഗാനങ്ങളില്‍ മിക്കതിലും പറയുവാനാശിച്ചതെല്ലാം പറഞ്ഞുതീര്‍ക്കാത്ത കമിതാവിനെക്കാണുവാന്‍ കഴിയും.
മാനസഭാവങ്ങള്‍ മൗനത്തിലൊളിപ്പിച്ച കാമുകന്‍ പറയാതെ കൊക്കിലൊതുക്കിയതെല്ലാം ആ കൈവിരല്‍ത്തുമ്പിലൂടെ ഇത്തിരിസ്നേഹത്തിന്നക്ഷരങ്ങളായ് വാര്‍ന്നുവീണോ ? ഋതുശോഭയാകെപ്പകര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന പെണ്‍കിടാവിനോടായാലും കുഞ്ഞുപൂവിനോടായാലും കവി സംവദിയ്ക്കുന്നത് മൗനത്തിന്‍റ്റെ ഭാഷയിലാണ്. മൗനത്തിലൊതുങ്ങാത്ത ഭാവമുണ്ടോ, ഭാവഗീതമുണ്ടോ, മൊഴികളുണ്ടോ എന്നാണ്‌ കവി ചോദിയ്ക്കുന്നത്. ആ വരികള്‍ തന്നെ നമ്മോടു സംസാരിക്കട്ടെ:
സ്നേഹിച്ചുതീരാത്ത പൂവുകള്‍ , ആ വഴി
പോകുന്നനമ്മെയും നോക്കിനില്ക്കെ
വായിച്ചുതീരാത്ത മൗനത്തിന്‍ തേന്മൊഴി
കാതോര്‍ത്തു കേള്‍ക്കുകയായിരുന്നൂ-നമ്മള്‍
കാതില്‍ പകര്‍ത്തുകയായിരുന്നൂ
ലജ്ജയില്‍ മൂടിയ നിന്‍റ്റെ മൗനം
ഹൃദ്യമാം സംഗീതമായിരുന്നൂ-എത്ര
ഹൃദ്യമാം സംഗീതമായിരുന്നൂ-
പറയാതെ കൊക്കില്‍ ഒതുക്കിയതെല്ലാം
കൈവിരലിന്‍റ്റെ തുമ്പില്‍ തുടിച്ചുനിന്നൂ
മറ്റൊരു ഹൃത്തിലെ മൂകാനുരാഗത്തെ
തൊട്ടറിയാനെന്നപോലേ
ഉള്ളിലെ സ്നേഹപ്രവാഹത്തില്‍ നിന്നൊരു
തുള്ളിയും വാക്കുകള്‍ പകര്‍ന്നീലാ
മാനസഭാവങ്ങള്‍ മൗനത്തിലൊളിപ്പിച്ചു
മാനിനീ ഞാനിരുന്നൂ
ആരോരുമറിയാതൊരാത്മാവിന്‍ തുടിപ്പുപോല്‍
മൗനത്തിലൊതുങ്ങാത്ത ഭാവമുണ്ടോ
ഭാവഗീതമുണ്ടോ മൊഴികളുണ്ടോ
പറയൂ ഞാനെങ്ങനെ പറയേണ്ടൂ
നീയിന്നുമറിയാത്തൊരെന്‍ സ്നേഹനൊമ്പരങ്ങള്‍
ഒരുമഞ്ഞുതുള്ളിതന്‍ ആഴങ്ങളില്‍ മുങ്ങിനിവരുമെന്‍
മോഹത്തിന്‍ മൗനത്താലോ
ആരോടും പറയാമൊഴികളിലെ നോവുകളാറുന്നൂ
സ്നേഹത്തിന്‍ പൂ മാത്രം ചോദിക്കുമെന്‍
മൗനത്തിന്‍ സംഗീതം നീ കേട്ടുവോ
മൗനങ്ങള്‍ മന്ത്രങ്ങളാകുന്നുവോ
മന്ത്രങ്ങള്‍ സംഗീതമാകുന്നുവോ
കമനി, നിന്‍ ഹൃദയത്തിന്നാഴത്തിലാരാരും
അറിയാതെ കാത്തുവെച്ചതേതു രാഗം?
ഒന്നും മിണ്ടാതെയരികിലിരുന്നു നീ
തന്നൊരു ബന്ധുര നിര്‍വൃതിയ്ക്കും നന്ദി
മൂകതയുടെ സൌവര്‍ണ്ണപാത്രങ്ങളില്‍
മൂടിവെച്ചൊരെന്‍ മൗനമേപോരൂ
വാക്കില്‍ വന്നുദിയ്ക്കാത്തൊരാത്മമോഹങ്ങളേ
നോക്കില്‍ തുടിച്ചതു നീയറിഞ്ഞതില്ലാ
മൊഴികള്‍തന്‍ മണ്‍കുടത്തില്‍ നിറയാത്തൊരമൃതാരും
തിരയുന്നീലാ ആരും തിരയുന്നീലാ
പറയാത്തമൊഴികള്‍തന്‍ ആഴത്തില്‍ മുങ്ങിപ്പോയ്
പറയുവാനാശിച്ചതെല്ലാം-നിന്നോടു
പറയുവാനാശിച്ചതെല്ലാം
മൗനമാകും പളുങ്കുതാലത്തില്‍
ഞാനൊരുക്കുമീ പൂവുകള്‍
കാഴ്ചവെയ്ക്കുവാന്‍ നീ വരും വഴി
കാത്തുനില്ക്കുകയാണു ഞാന്‍
ഒരു മൗനംതേടി മൊഴികള്‍ യാത്രയായ്
മഴയുടെ സംഗീതമേളയായെന്നോതും
മഴവില്ലിന്‍ നിറമൗനം പോലേ
നിന്‍ മൗനമോ പൂബാണമായ്.....
ഒഴുകുന്ന താഴമ്പൂമണമിതു നാമിന്നും
പറയാതെയോര്‍ത്തിടും
അനുരാഗഗാനം പോലേ
നീ ഒരുവാക്കും പറഞ്ഞീലാ
ഇന്ദ്രിയജാലക വിരിതന്‍ മറവില്‍
എന്‍ മോഹം നിശബ്ദമിരുന്നൂ
മൂകമാമെന്‍ പ്രേമധാരയില്‍
പൂവിടും സുസ്വരബിന്ദു
നിന്‍റ്റെ ശാലീനമൗനമാകുമീ
പൊന്മണിച്ചെപ്പിന്നുള്ളിലായ്
മൂടിവെച്ച നിഗൂഢഭാവങ്ങള്‍
പൂക്കളായ്, ശലഭങ്ങളായ്
അതിലോലമൊരുപൂവിന്‍ ഇതളുകള്‍ വിരിയുമ്പോള്‍
അതിലൊരു സംഗീതമുണ്ടോ
വാക്കിലും നോക്കിലും മൗനസ്‌മിതത്തിലും
വാര്‍ന്നതു സുസ്‌‌നേഹഗന്ധം
വാക്കുകള്‍ക്കുമതീതമായെന്നില്‍ നിന്‍-
നേര്‍ക്കെഴുന്നൊരീ സ്നേഹം പകരുവാന്‍
ഒന്നുതൊട്ടാല്‍ തുടിയ്ക്കുമീ തന്തിയില്‍
നിന്നൊരു മൊഴി തേടുകയാണു ഞാന്‍
എന്‍റ്റെ മണ്‍വീണയില്‍ കൂടണയാനൊരു
മൗനം പറന്നു പറന്നു വന്നൂ
ശബ്‌ദ സാഗരത്തിന്‍ അഗാധ
നിശ്ശബ്‌ദ ശാന്തത ഇല്ലയോ
ഗാനമായ് വന്നു നീ മൗനമായ് മാഞ്ഞു നീ
എത്രമധുരം നിന്‍ മൗനവുമോമലേ
എത്രമേല്‍ സംഗീതസാന്ദ്രം
മന്ദ്രശ്രുതിതന്‍ മധുനിറയും മുളം-
തണ്ടുപോലെന്‍ കൈയില്‍ വീണു
ഓതുന്നു നിന്‍ മൗനം: "എന്നിലെ രാഗത്തെ
നാഥാ നീ ചുംബിച്ചുണര്‍ത്തൂ"
സാന്ത്വനത്തിന്നമൃതസംഗീതമീ
സാന്ദ്രമൗനത്തില്‍ നിന്നു നുകര്‍ന്നു നാം
നീയേതോ മൗനസംഗീതം
നീയെന്‍ മൂകപ്രേമസംഗീതം
പൂവിന്‍ ചൊടിയിലും മൗനം
ഭൂമിദേവിതന്നാത്മാവില്‍ മൗനം
വിണ്ണിന്‍റ്റെ കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയിലും-കൊച്ചു
മണ്‍തരിച്ചുണ്ടിലും മൗനം
ആടും ചിലമ്പില്‍നിന്നടരും മുത്തിനും
വാടിക്കൊഴിയുമിലയ്ക്കും മൗനം
മൗനത്തിലൊതുങ്ങാത്ത മാനസത്തുടിപ്പുണ്ടോ
നാദവും നാദത്തിന്‍ പൊരുളുമുണ്ടോ
-
-
-
നിറവാര്‍ന്ന സ്നേഹമേ നിന്‍വരവോര്‍ത്തു ഞാന്‍
നിമിഷങ്ങളെണ്ണിക്കഴിഞ്ഞിടുന്നൂ
നിറമാര്‍ന്ന ജന്മാന്തരസ്നേഹബന്ധത്തിന്‍
നിനവുകളെന്നിലുയിരിടുന്നൂ
ത്രേതായുഗത്തിലെന്‍ നേര്‍പാതിയായ്‌ വന്നു
കാനനമാര്‍ഗം വരിച്ചവളേ
നീഹാരബിന്ദുപോലെങ്ങോ മറഞ്ഞൊരാ
വൈദേഹിതന്‍ മുഖമോര്‍ത്തിടുന്നൂ
കാളിന്ദിയാറ്റിന്‍ പുളിനങ്ങളില്‍ നമ്മള്‍
കാമുകീകാമുകരായിരുന്നൂ
വൃന്ദകള്‍തന്‍ സുഖസൌരഭമാകവേ
നമ്മെ വലംവച്ചു നിന്നിരുന്നൂ
ശാരോണിന്‍ ചെമ്പനീര്‍പ്പൂക്കള്‍ മുകര്‍ന്നു നാം
സായന്തനദീപ്തി കണ്ടിരുന്നൂ
മാതളപ്പൂക്കളില്‍ തേന്‍നുകരാന്‍ വന്ന
സൂചീമുഖി നമ്മെ നോക്കിനിന്നൂ
ഇമചിമ്മിയിരവുകളെത്രപോയി
ഇളമതി മുഴുതിങ്കളായിമാറി
ഇടനെഞ്ഞിലോര്‍മ്മതന്‍ പൂക്കളുമായിതാ
ഇവിടെഞാന്‍ നിന്നെയും കാത്തിരിപ്പൂ
ഏവര്‍ക്കും വിഷു ആശംസകള്‍
കര്‍ണ്ണികാരച്ചില്ലകള്‍
പൊന്നണിഞ്ഞു നില്ക്കയായ്
കണ്ണില്‍നാണമാര്‍ന്നൊരോമല്‍
കന്യയാം വധുവെന്നപോല്‍
നല്‍വിഷുവിന്‍ നാള്‍കളെത്തി
എന്നുപാടും പൈങ്കിളിതന്‍
ചുണ്ടിലെയരുണാഭയാകേ
വാകയണിയുകയായ്-ഇള
പൂവുചൂടുകയായ്
കൈയിലൊരുവെണ്‍നാണ്യവുമായ്
ഉള്ളിലാകെസ്നേഹവുമായ്
മഞ്ജുവാമൊരു ഗീതിപോലേ
അമ്മയണയുകയായ്-വിഷു
ധന്യമാവുകയായ്
==================
ചിത്രത്തിനു കടപ്പാട്: ഗൂഗിള്‍
പാബ്ളോനെരൂദയൂടെ 'സമുദ്രം' എന്ന കവിത............
Malayalam translation of Pablo Neruda’s poem “Ocean”
Ocean:
Body more perfect than a wave,
salt washing the sealine,
and the shining bird
flying without ground roots
സമുദ്രം:
ഒരുതിരയെക്കാളും എത്ര സമ്പൂര്‍ണ്ണം ഉടല്‍,
കടല്‍ത്തീരമാകെക്കഴുകും ലവണവും,
ധരണിതന്‍ കാന്തവീചികള്‍ക്കതീതമായ്
പറന്നുപോവൂ തിളങ്ങുന്ന പക്ഷിയും*
============================================================
(*പറന്നുപോവൂ പകലെന്ന പക്ഷിയും)
(ചിത്രത്തിനു കടപ്പാട്: ഗൂഗിള്‍)
